Dit verhaal verscheen eerder in ons personeelsmagazine Wat is er Loos.

Als Chayenne érgens goed op gaat, dan is het wel chaos. In haar werk als chauffeur in de winkeldistributie, maar ook daarnaast. Als klein meisje deed ze al aan stuntskaten en inmiddels vult ze haar agenda met kitesurfen, snowboarden en sinds een aantal jaar aan motorcross. Chayenne: ‘Als er iemand over je heen springt met zo’n motor, dan voel je je wel even klein.’
Ze is net terug van haar eerste motorvakantie. In haar uppie reed ze Frankrijk, Italië en Zwitserland door. Op goed geluk, want ze had geen exacte route of overnachtingsplekken vooraf geregeld. Een avontuur waar ze met veel plezier op terugkijkt. ‘Het was wel even spannend om alleen op pad te gaan, maar zodra je onderweg bent valt dat van je af. Het was fantastisch.’
Beetje steken en manoeuvreren  
Chayenne werkt ruim twee jaar voor Simon Loos. ‘Ik kom vanuit een andere logistieke dienstverlener. Daar had ik het alleen helaas niet maar mijn zin. Toen ik besloot om eens ergens anders te gaan kijken, kwam ik opeens heel veel vrachtwagens van Simon Loos tegen. Dus ik maakte de stap om te solliciteren.’ Chayenne had haar C-rijbewijs al en heeft bij ons haar CE-rijbewijs gehaald. ‘Ik hoefde alleen maar de praktijk te leren. Dus binnen een paar weken had ik mijn CE in de pocket’, vertelt ze. Ze rijdt in de winkeldistributie voor Albert Heijn vanuit onze standplaats in Pijnacker. Het vaakst komt ze in en rondom Rotterdam. ‘De chaos van zo’n grote stad vind ik heerlijk. Daar ga ik heel goed op. Veel mensen zouden het verschrikkelijk vinden’, lacht ze. ‘Ik rij liever op een plek waar het lekker druk is en waar uitdaging is. Beetje steken met die wagen en rekening houden met alles wat je onderweg tegenkomt. Dat maakt een werkdag leuk.’  
Naast haar vrachtwagenrijbewijs heeft Chayenne ook haar motorrijbewijs. ‘Ik heb dus altijd al wel extreme en gevaarlijke hobby’s gehad. Toen ik begon met motorrijden, leek crossen mij al heel vet. Toen ben ik online gaan kijken naar waar ze crossbanen hebben en waar je een proeftraining kon doen.’ De eerstvolgende training waarbij ze aan kon sluiten was in Cuijk. Een flink stukje verderop, maar dat had ze er zeker voor over. ‘Ik mocht bij hen alle spullen lenen en ik kon echt een dagje proeven. Ik begon met een klein stukje op de baan, dat werd uiteindelijk de hele baan en tot slot mocht ik zelfs een sprongetje maken.’ Het crossen smaakte naar meer, daarom besloot ze nog een training mee te doen. De harde baan in Cuijk ruilde ze in voor een baan van zand in Eindhoven. ‘Ik had vooraf niet echt verwachtingen. Maar het was wel echt lastiger dan ik dacht. Je glijdt namelijk best snel weg op zo’n zandbaan. Je stuurt als het ware met je heupen, want als je alleen met je stuur voor richting zorgt dan lig je er zo af.’   
Stiekem zelf leren sleutelen 
Hoe meer ze reed, hoe leuker ze het vond. Chayenne reed stad en land af naar de leukste crossbanen in Nederland. ‘Elke baan heeft weer andere bochten en jumps.’ Na drie maanden besloot ze dat het tijd was om te investeren. En dat investeren gaat een stuk verder dan alleen een crossmotor aanschaffen. Chayenne vertelt: ‘De motor is natuurlijk de basis, maar daar komt nog zoveel bij kijken. Kleding, handschoenen, laarzen en een helm. Daarnaast heeft motor ook een plek nodig om te staan, ik huur zelf een garagebox, een aanhanger waar je de motor op kan vervoeren en spullen voor het nodige onderhoud.’ Een leuk bijkomend voordeel is dat ze opeens veel kennis heeft van sleutelen. ‘Continu je motor door een ander laten maken als er iets moet gebeuren is zo’n enorme kostenpost. Dat doe je niet zo snel. Daarnaast leer je het nu zelf, en dat is stiekem ook best leuk.’  
Gezond verstand gebruiken 
Haar idee was om een jaartje zelf te gaan trainen en om daarna eens te kijken naar wedstrijden. Dat is niet gelukt. ‘Ik had de smaak flink te pakken en werd een beetje verslaafd’, lacht ze. ‘Na een aantal maanden getraind te hebben, besloot ik dat het tijd was om mij in te schrijven voor een wedstrijd.’ Ondanks haar wil om wedstrijden te rijden, was het wel even slikken toen ze met veertig crossers achter het hekje bij de start stond. ‘Je rijdt voor de officiële wedstijd één tijdstraining. Hoe sneller je bent, hoe beter je startplaats is. Er zijn vaak dertig hekjes aan de start, maar als er veertig deelnemers zijn dan kan het dus zijn dat je tweede rang staat wanneer je begint.’ Na de tijdrit rij je twee wedstrijden, ook wel manches genoemd. Haar eerste wedstrijd stond ze eerste rang. ‘Het voelde wel vreemd. Want ik was echt een beginneling en het niveau van de rest van vrij hoog. Sommige crossers doen het al vanaf kinds af aan. Ik kwam net om het hoekje kijken. Het was een hele ervaring, zeker als je met z’n veertigen op een bocht afkomt. Dan moet je echt wel oppassen, want er gaat er altijd ééntje af.’ Tot nu toe heeft Chayenne veel tweede rang gestaan bij de start, maar elke keer klimt ze wel wat hoger in de scores. ‘Het is onwijs leuk om te zien dat je beter wordt en jezelf ontwikkelt. Dat motiveert enorm!’
Het geheim voor veilig de baan overgaan is volgens Chayenne ‘gezond verstand’. ‘Het crossen is best gevaarlijk. Je moet dus echt goed blijven nadenken en focus houden. Het klinkt hard, maar het kan soms echt om leven of dood gaan. Niet naast je schoenen gaan lopen en denken dat je iets wel kan.’
Crossen onder de Spaanse zon 
Het hoogtepunt van haar crosscarrière was de motorreis naar Spanje. Samen met de crossers bij wie ze haar proeftraining volgde, vertrok ze naar de Spaanse zon om daar een bekende crossbaan te trotseren. ‘Ik had toen net mijn eigen motor aangeschaft. Dus deze ging ik daar uitproberen. Alle motoren hadden we in een bakwagen meegenomen en toen zijn we vertrokken. Het mooie aan deze plek was dat je één terrein had met verschillende banen. Hierdoor leerde ik het heel snel.’ Het grootste verschil tussen de Spaanse en de Nederlandse banen? ‘De Spaanse banen zijn nog harder. Echt cement gewoon. Dus daar wil je echt niet vallen. Het voordeel is wel dat je motor heel schoon blijft, dus je hoeft niet voortdurend te poetsen.’ Chayenne is erg ondernemend. Ze deinst niet terug voor een ‘beetje onzekerheid’. ‘Je moet genieten van het leven. Als je kan kiezen tussen crossen in Spanje of thuis op de bank zitten, dan is het voor mij wel duidelijk. Natuurlijk is het soms spannend om nieuwe dingen te doen, helemaal als je het alleen doet. Maar dit weerhoudt me niet om iets aan te gaan.’ 
Door het crossen kan Chayenne haar hoofd goed leegmaken. Het is inspannend, maar voor haar ook heel ontspannend. En daarnaast merkt ze dat ze ook tijdens haar werk profiteert van het crossen. ‘Het is een hele intensieve sport. De tijdrit duurt tien minuutjes en de twee manches ieder een kwartier. Je bent dus fysiek en mentaal heel hard aan het werk. Hierdoor heb ik ook tijdens mijn werk op de vrachtwagen meer conditie en kracht in mijn armen.’ Chayenne zit op haar plek in de cabine. ‘Bij Simon Loos is er veel mogelijk. Dat is fijn. Zo mocht ik voor het eerst elektrisch rijden. Ik startte namelijk met de elektrische bakwagen. Dat was direct heel leuk. Hij trekt super goed op en het is heerlijk stil.’ Ze merkt dat de voorzieningen voor elektrisch rijden erg zijn verbeterd de afgelopen jaren. ‘In het begin was het wel eens zoeken naar een geschikte laadpaal, maar inmiddels hoeft dit niet meer. We zetten grote stappen.’

Je droombaan net gemist?

Of wil je updates ontvangen met nieuwe en relevante vacatures? Stel een job alert in!